روانشناسان بر درک افکار، رفتار و احساسات یک فرد تمرکز می کنند. روانشناسان کودک بر درک این جنبه های کودکان تمرکز می کنند. آنها ممکن است کودکان را زیر نظر بگیرند تا رفتار و احساسات آنها را مشاهده کنند و با آنها صحبت کنند تا درک بیشتری از افکار و احساسات آنها به دست آورند. روانشناسان همچنین ممکن است برای هر مشکلی که تشخیص دهند، درمان را توصیه کنند. آنها می توانند بر روی نوع خاصی از بیماری یا مشکل تمرکز کنند، اگرچه روانشناسان کودک ممکن است در درجه اول به عنوان روانشناس مشاوره کار کنند و جلساتی را با مشتریان خود برگزار کنند تا علت مشکلاتی که دارند را درک کنند و در مورد چگونگی آن توصیه هایی ارائه کنند. 

وظایف شغلی من به عنوان یک روانشناس کودک چه خواهد بود؟

کار شما را می توان در حوزه های ارزیابی، مشاوره، مداخله و پیشگیری گروه بندی کرد. مشتریان شما ممکن است شامل نوزادان نارس، بیمار و معتاد به مواد مخدر، کودکان مبتلا به اسکیزوفرنی، اوتیسم و ​​رشد تاخیری یا ناهموار یا بازماندگان تروما باشند.

ارزیابی ها از طریق تکنیک هایی مانند مصاحبه با والدین و فرزندان، آزمون شناختی و مشاهده رفتاری انجام می شود. مشاوره مستلزم مشورت با پزشکان اطفال، معلمان، مددکاران اجتماعی، کارکنان حمایت از کودکان و روانشناسان دیگر در مورد گزینه های درمان یا مراقبت است.

مداخله شامل طیف وسیعی از رویکردهای درمانی، از جمله خانواده درمانی و مشاوره، درمان فردی، درمان شناختی و اصلاح رفتار در خانه یا کلاس درس است. هدف از پیشگیری، دور کردن کودکان از بزهکاری، سوء مصرف مواد و بارداری نوجوانان، محافظت از آنها در برابر قرار گرفتن طولانی مدت در محیط های توهین آمیز یا غفلت آمیز و جلوگیری از تاخیر در رشد زبانی و شناختی است.